Czwarta edycja Bass&Beat Festival przyniesie nam dużą dawkę muzycznych i wizualnych inspiracji. Będzie można usłyszeć artystów z Polski, Niemiec, Francji, Szwecji i Finlandii.
W programie koncerty połączone z efektami wizualnymi, wystawa fotografii oraz pokaz filmów krótkometrażowych, a wszystko to w wyjątkowych przestrzeniach, takich jak Concordia Design i OP ENHEIM.
Rozpoczynamy 17 października od występu jednego z najbardziej rozpoznawalnych polskich muzyków jazzowych Leszka Możdżera. Tydzień później (22 października) w DCF będzie można zobaczyć wystawę fotografii Katedry Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu oraz pokazy filmów krótkometrażowych, animacji.
Na festiwalu odnajdziecie Strefę Eksperymentów Muzycznych (WITOLD) – laboratorium, w ramach którego zaprezentowany zostanie projekt przygotowany jako kolaboracja artystów działających w różnorodnych kręgach stylistycznych.
Wystąpią Kinga Głyk Band, Qatre Poémes, Sonic Constelation, Piotr Damasiewicz Trio, Piotr Rachoń Quartet, a w ramach specjalnego koncertu Tribute to Jazz Club Rura – Jerzy Kaczmarek Quartet.
Na wyjątkową uwagę zasługuje koncert zaplanowany w OP ENHEIM, gdzie znaczącą rolę odegra uzupełnienie wizualne wpływające m.in. na architekturę sali koncertowej.
Na zakończenie festiwalu wybrzmi Avi Jazzar, zwycięzca ubiegłorocznego plebiscytu Bass&Beat Festival.
Nie zabraknie wątku kobiecego, festiwalowy piątek dedykujemy twórczości, kreatywności, wiedzy, czy po prostu sile kobiet! Tego dnia gwiazdą będzie młoda artystka, uważana za najlepszą polską basistkę młodego pokolenia i wschodzącą gwiazdę muzyki jazzowo-bluesowej, Kinga Głyk. Jej występ zostanie poświęcony pamięci prof. Bogusławie Jeżowskiej-Trzebiatowskiej, wybitnej organizatorce Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego.
Nie zapominamy o wyróżniających Bass&Beat Festival sztukach wizualnych, towarzyszących każdemu występowi! Spotkamy się z kolażem i formami abstrakcyjnymi doskonale dopełniającymi całość.
Jaki jest temat przewodni Bass&Beat Festival 2020? Tym razem wychodzimy od poszukiwania wolności. Odnosimy się do kompozycji Witolda Lutosławskiego „Trois poèmes d'Henri Michaux”.
„Poszczególni wykonawcy mogą w wielu miejscach traktować swe partie, jeśli chodzi o wartości rytmiczne, z dużą dozą wolności (...). Psychika poszczególnych wykonawców jest więc czynnikiem, który staram się włączyć do zespołu środków kompozytorskich”.
(Witold Lutosławski, źródło: wprowadzenie do audycji BBC 1965)